achievement

Success does not mean achievement of the goal for which one is striving for,

rather it is continuing the effort even up to the last moment of life.

My Guruji in "How to be a yogi"

Hond?

Ik heb moeite met ontspannen...

... een yogajuf die moeilijk kan ontspannen? Ja.

Dat wil zeggen; ik kan me ontspannen in asana's, ben ontspannen op mijn werk. Ben zelfs heel vaak in het hier-en-nu.

Maar buiten mijn werk, zowel het werken-voor-een-baas in de boekhandel als het geven van yogalessen - dus thuis - kan ik niet stoppen. Ik ga door. Er "moet" steeds vanalles.

Lijsten vol. Iedere dag.

En natuurlijk haal ik het niet om alles op die lijsten te doen, om ze "af" te krijgen, maar dat geeft niet; daar ben ik heel relaxed onder ;-)

Kijk, ik ben een bedrijfje begonnen: Yoga Hathi. En ik wil graag dat het gaat groeien:

Meer leerlingen, meer lessen geven. Zodat ik er van kan leven. Misschien. Ooit.

Dus ieder vrij moment zoek ik naar manieren om te kunnen groeien. Maar die mogen niets kosten; ik verdien er namelijk nog nauwelijks wat mee.

Een zomeraanbieding, nieuw lesschema, een blog... 

En dan moet ik ook nog poetsen, koken, de moestuin onderhouden, studeren, boodschappen - je kent het wel.

Toen zei mijn leraar: "jij moet het bos in".

Hmmm. Ik vind wandelen heerlijk! Maar door nare ervaringen durf ik niet alleen het bos in. Daarom dacht ik aan een hond.
 

De eerste hond die ik adopteerde probeerde mijn kat op te eten. Vond ik minder. En de katten ook.

Zij zochten rust in de schuur. De hond moest ik vastbinden. 

Het was een prachtige sloughi (noord-afrikaanse windhond - gewend om te jagen) --> misschien niet zo'n goed idee... Hond weer terug.

Vervolgens kwamen er whippets op mijn pad, uit Frankrijk. Kan ik meteen mijn frans mee oefenen: Viens Ici! - en zo meer. Maar de whippetjes wilden zoo graag bij elkaar blijven... en 2 tegelijk is weer te veel.

Daarna een spaanse Galgo die een thuis zocht. Mooi beestje! En ze was lief, kon bij katten, goed alleen blijven: ideaal! De mevrouw van de stichting keurde mij en mijn huis goed. Hekken in tuin hoog genoeg. Toen: Misschien buiten muilkorven want hapt naar vreemde honden. Doet buiten een beetje raar. Gedragscoach erbij halen geen gek idee. Binnen ook muilkorven voor de zekerheid. Kan er echt niks gebeuren. Anders in kooi.

Eerst denk je: Okee, prima. Dan: Ja, doen we. En: 'Tuurlijk.

's Nachts: NEEEEEEEE dat kan ik niet; heb nog nooit een hond gehad! Help! 

Als ik niet eens de tijd heb om te flossen wat dan met een hond? 

En zo verspilde ik een hele hoop tijd met piekeren.

Terwijl mijn lijstjes klaar lagen op de tafel.

Het gemiste moment.

"Ieder gemist moment is een ONGELEEFD moment. 

Ieder gemist moment maakt het waarschijnlijker dat je het volgende moment ook zult missen, dat je het meemaakt terwijl je verzonken bent in onaandachtige routinegebaren, in plaats van te leven in en vanuit en door middel van gewaarzijn."

Jon Kabat-Zinn (uit: Thuiskomen bij jezelf).